Protein nedir?

Proteinler, tüm canlı organizmalarda bulunan ve vücutta birçok temel işlevi sağlayan karmaşık moleküllerdir. Bu moleküller, esansiyel veya esansiyel olmayan olarak kabul edilebilecek 20 amino asidin 'yapı taşları' yoluyla oluşturulur - esansiyel olarak kabul edilenler vücutta sentezlenemez ve diyet yoluyla alınması gerekirken, esansiyel olmayanlar tarafından sentezlenebilir. diğer amino asitlerin metabolizması yoluyla vücut. Esansiyel amino asitlerin sayısı, söz konusu türe bağlıdır; örneğin, insanlar dokuz esansiyel amino aside (EAA) ihtiyaç duyarken, köpekler on ve kediler on bir gerektirir (Tablo 1).

1. Tablo, 1: İnsanlar, Köpekler ve Kediler için Temel Amino Asitler.

Amino asitler 1-9 İnsanlar için, 1-10 köpekler için ve 1-11 kediler için esansiyeldir.

NB Taurin bir tür amino asit (B-amino-sülfürik asit) olmasına rağmen, proteine ​​dahil edilmez ve 20 protein yapı taşından biri olarak kabul edilmez.

Bir protein/peptidin yapısı ve işlevi, amino asit dizisine bağlı olarak büyük ölçüde değişebilir (Şekil 1) Kesin bir kural olmamasına rağmen, daha kısa amino asit zincirleri (örn. 2-50) peptit olarak tanımlanabilirken, proteinler kabul edilir. 50 veya daha fazla amino asit içermesi. Birçok protein için kilit rol, kas dokusu, kemik, bağ dokusu, cilt ve saç (pigmentasyon gibi yönler dahil) oluşumu dahil olmak üzere vücutta destek ve yapı sağlamaktır. Vücuttaki tüm enzimler, gıdalardaki nişastayı parçalamaktan (örneğin amilaz) DNA'yı onarmaya (örneğin DNA ligazı) kadar çeşitli hayati kimyasal reaksiyonları gerçekleştiren proteinlerdir. Peptitler ve proteinler aynı zamanda hormonların, nörotransmiterlerin ve diğer kimyasal habercilerin üretiminden sorumludur - bunların tümü, doğru biyolojik süreçlerin ve işlevlerin gerçekleştirilmesini sağlamak için vücuttaki bilgi transferinden sorumludur.

Şekil 1. Proteinin vücuttaki bazı rolleri.

Vücut içinde, proteinler sabit bir parçalanma ve yeniden sentez halindedir (protein döngüsü olarak bilinir) (Şekil 2. Protein molekülleri, daha sonra daha fazla protein oluşturmak için yeniden kullanılabilen amino asitlere parçalanır. Bu endojen amino asitler) bununla birlikte, bazıları glikoz ve dopamin vb. gibi diğer bileşiklere de dönüştürülebildiğinden, yeni protein sentezi için yüzde yüz mevcut değildir. Bu nedenle, endojen proteini tamamlamak için diyet protein alımıyla sağlanan eksojen bir amino asit kaynağı gereklidir. amino asitler ve vücudun yeni protein sentezleme talebini karşılar.

Diyetle alınan proteinin bu talepleri karşılamada yetersiz kaldığı durumlarda, süreç dengesiz hale gelebilir ve bu da vücuttaki protein sentezine göre proteinin aşırı parçalanmasıyla sonuçlanabilir ve bu da sağlık ve performans için zararlı olabilir. Buna karşılık, yeterli bir diyet proteini kaynağı sağlamak, vücudun optimum performansına izin verebilir - örneğin, deri ve tüy bütünlüğünü korumak ve optimal bağışıklık fonksiyonunu desteklemek.

Şekil 2. Protein sentezi ve bozulmasına genel bakış.

Protein hücre ve doku büyümesi için gerekli olduğundan, bu, büyüyen genç hayvanlarda ve gebelik/emzirme döneminde olduğu gibi hızlı büyüme veya artan talep dönemlerinde daha yüksek protein gereksinimine yansır. Bu daha yüksek gereklilik, süt üretimi, büyümesi ve gelişiminin ek taleplerini karşılar. FEDIAF yönergeleri, yavruların erken ve geç büyüme evreleri ve yavru kediler için önerilen protein seviyeleri hakkında ayrı rehberlik sağlar. Yavrularda erken büyüme, ilk 25 haftada (büyüme hızının hızlı olduğu zaman) minimum 100g/14g kuru madde (DM) gereksinimine sahiptir ve geç büyüme döneminde 20g/100g DM'ye düşer1. Zorunlu etobur olan yavru kedilerin 28-100 aylık büyümeleri boyunca minimum 9g/12g DM protein içermesi gerekir.¹.

Kediler için köpeklere kıyasla daha yüksek bir protein gereksinimi, karbonhidratlar gibi alternatif kaynakları kullanabilen köpeklere kıyasla, enerji kaynağı olarak proteine ​​daha fazla bağımlı olan kediler nedeniyle FEDIAF kılavuzlarında yaşam evreleri boyunca yansıtılır.². Kedilerde, aktif yetişkin kediler için minimum protein gereksinimi 25g/100g DM tavsiye edilirken, kapalı/kısırlaştırılmış bireyler için daha yüksek önerilen gereksinim sağlanır.¹. Köpekler için FEDIAF yönergeleri, aktif bir yetişkin köpek için minimum 18g/100g DM tavsiyesini belirtir.¹veya daha az aktif köpekler için 21g/100g DM.

Evcil hayvan sahipleri arasında yaygın bir yanlış inanca rağmen³, yaşlı evcil hayvanlar için protein alımının azaltılması tavsiye edilmez. Yaşlanma süreci ilerledikçe, vücudun yağsız vücut kütlesini (LBM) koruması giderek daha zor hale gelir ve daha sonra yaşlanan evcil hayvanlar arasında toplam vücut ağırlığındaki bir değişiklik yaygın olarak görülen bir eğilimdir.⁴. FEDIAF, protein alımının yetişkin tavsiyeleriyle aynı kalmasını tavsiye eder.⁵Bununla birlikte, Laflamme ve diğerleri (2005), birçok durumda diyet proteinindeki bir artışın, özellikle gıda alım seviyesi azalmışsa, yaşlanan evcil hayvanlar için faydalı olabileceğini önermektedir.⁶. Evcil hayvanlar yaşlandıkça, altta yatan hastalık gibi faktörler protein metabolizmasının etkinliğini etkiler ve diyetteki protein arzı yeterli değilse, kas proteini parçalanabilir ve kullanılabilir. Uzun bir süre boyunca bu, yaşlı kedi ve köpeklerde sarkopeniye yol açabilir ve ardından morbidite ve mortaliteyi etkileyebilir.

Tüm diyet bileşenlerinde olduğu gibi, diyette minimum gereksinimlerin karşılanmasını sağlamak evcil hayvanların sağlığına ve esenliğine yardımcı olur. Tarihsel olarak, birçok evcil hayvan sahibi arasında, yüksek proteinli diyetlerle beslenmenin aslında sağlığa zararlı olabileceğine ve bunun böbrek sorunları riskini artırmaya yol açabileceğine dair bir inanç vardı. Sağlıklı bireyler için bunu destekleyecek hiçbir kanıt yoktur. Bunun istisnası, böbrek fonksiyon bozukluğu olan köpekler ve kediler olacaktır ve önceden mevcut rahatsızlıkları olan bu tür bireylere, veterinerlik teşhisi konmuş bir durumun yönetimi için beslenme desteği sağlamak için azaltılmış protein düzeyine sahip özel bir diyet tüketmeleri önerilebilir.⁷.

Peki, bu minimum gereksinimlerin üzerinde beslenmenin avantajları nelerdir?

• Diyetteki yüksek düzeyde protein yoluyla bireyin enerji gereksinimlerinin karşılanması, yağ gibi diğer bileşenlerin dahil edilmesi ihtiyacını sınırlayabilir. Bu nedenle, protein içeriği yüksek diyetlerle beslenmenin, aşırı kilolu köpek ve kedilerde kilo kaybını kolaylaştırmada faydalı olduğu gösterilmiştir.
• Yüksek proteinli diyetler, kolayca sindirilebilir bir enerji kaynağı sağlamak ve LBM'yi korumak ve uzun ömürlülüğe yardımcı olmak için yağ gibi bileşenlere olan bağımlılığı azaltmak için yaşlanan evcil hayvanlara faydalı olabilir.
• Yüksek seviyelerde hayvansal protein ile formüle edilen diyetler, muhtemelen mevcut yüksek diyet kolajen seviyeleri ile bağlantılıdır. Kollajen, kemik sağlığının anahtarıdır ve eklem sağlığı için çok önemlidir, yaşam evreleri boyunca hareketlilik ve esneklik sağlar. Kolajen ayrıca cilt ve tüy sağlığının korunmasında da rol oynar.
• Daha yüksek bir protein seviyesi, günlük olarak yüksek fiziksel gereksinimi olan çalışan veya spor yapan köpek sahiplerinin özellikle ilgisini çekebilecek kas büyümesine ve onarımına yardımcı olabilir.
• Vücuda bol miktarda protein ve dolayısıyla amino asitler sağlamak, vücuttaki hücrelerin yenilenmesini ve yenilenmesini sağlar, böylece genel sağlığa yardımcı olur.

Bir evcil hayvan mamasındaki toplam ham protein düzeyi, yeterli AA düzeyleri için bir gösterge işlevi görse de, tüm gereksinimlerin karşılanacağını garanti etmez. Her AA vücutta farklı bir rol oynadığından (bkz. Tablo, 1) FEDIAF beslenme kılavuzları, eksiklik riskini azaltmak için gereken AA yıkımı hakkında ayrıntılı rehberlik sağlar. Diyet formülasyonu, bir formülasyona ilave sentetik amino asitlerin eklenmesini gerektirebilecek türler ve yaşam evresi gereksinimleri dikkate alınarak evcil hayvana eksiksiz bir AA profili sağlanmasını sağlamalıdır.

Tüm evcil hayvan maması üreticilerinin yasal olarak, ürün ambalajının analitik bileşen bölümü altında ham protein seviyesini beyan etmesi gerekmektedir. Ürünleri protein düzeyi bazında karşılaştırırken, yalnızca hayvanın ihtiyacını değil, aynı zamanda doğrudan bir karşılaştırma sağlamak için gıdanın nem içeriğini de hesaba katmak önemlidir (bu, kuru mama ve çiğ yem arasında karşılaştırma yaparken özellikle önemlidir). yapılmaktadır).

Evcil hayvan mamalarında kullanılan protein kaynakları giderek çeşitlenmekte ve tüketiciye çok çeşitli seçenekler sunmaktadır. Tavuk, sığır eti ve somon gibi geleneksel hayvan kaynakları perakende raflarında kolayca bulunabilirken, manda, tavşan ve kanguru gibi daha yeni proteinlerin tümü modern evcil hayvan maması formülasyonlarına dahil edilmiştir. Genellikle bu proteinler, benzersiz beslenme özellikleri ve sağladıkları müteakip pazarlama fırsatları nedeniyle seçilir.

Modern formülasyonlarda soya, bezelye proteini ve mısır glüteni gibi bitki bazlı proteinlerin önemi artmaktadır. Bitki bazlı proteinlerin düşük kaliteli bir protein olduğu ve yetersiz bir EAA kaynağı sağladığına dair başlangıçtaki bir yanlış anlama olmasına rağmen, hem kedilerde hem de köpeklerde sindirilebilirliğin bitki proteinlerinin kullanımından olumsuz etkilenmediği gösterilmiştir.⁸. Doğru formüle edildikleri takdirde, bitki proteinleri hayvansal proteinlerle birlikte veya tek protein kaynağı olarak hem köpeklerin hem de kedilerin protein gereksinimlerini karşılayabilir. Brown ve diğerleri (2009)⁹ çalışan kızak köpeklerini sağlık veya performans üzerinde olumsuz bir etkisi olmayan etsiz bir diyetle besledi. Çalışma, tam bir AA profili ile doğru protein seviyesinin sağlanmasının, protein kaynağına göre diyet formülasyonunda bir öncelik olarak kalması gerektiğini göstermektedir. Bununla birlikte, tüketiciler arasında bitki bazlı proteinlerin kabulü artmasına rağmen, Dodd ve diğerleri (2019)¹⁰ Evcil hayvanlara yalnızca bitki bazlı diyetleri besleme motivasyonunda sahiplerin diyetlerinin önemli bir faktör olduğunu vurguladı. Ankete katılan birçok sahip, ticari olarak mevcutsa bitki bazlı bir diyetle beslemeyi düşünse de, ankete katılan evcil hayvan sahiplerinin köpeklerin yalnızca % 1.6'sı ve kedilerin % 0.7'si yalnızca bitki bazlı diyetlerle beslendi.

İnsan gıda zincirinin trendlerini yansıtan, protein kalitesine ilişkin müşteri algısı, hammaddelerin tedarik edilmesi ve tedarik edilmesinden giderek daha fazla etkileniyor. Hayvansal ürünler için bu, refah iddiaları, köken ve sertifikasyon süreçlerine (örneğin organik) artan bir şekilde odaklanmaktadır. Bu insanlaştırma, protein kaynaklarıyla ilişkili pazarlama iddialarını çevreleyen birinci sınıf bir pazarla sonuçlandı. Besinsel olarak son yıllarda evcil hayvan gıda pazarı, taze et içeriğine olan ilgiyle birlikte yüksek proteinli ürünlere artan bir tüketici ilgisi gördü.¹¹. Bu yüksek proteinli ürünlerin birçoğu, köpek ve kedi yoldaşlarımızın atalarının köklerine bir bağlantı ile pazarlanmaktadır - ancak proteinin kalitesi ve biyoyararlanımının, kullanımı için bir üründeki toplam seviye kadar önemli olduğunu göz önünde bulundurmak önemlidir.

Protein, hayvanın türü veya yaşam evresi ne olursa olsun, herhangi bir diyetin hayati bir bileşenidir. Evcil hayvan sahiplerine sunulan ürünlerde minimum gereksinimlerin karşılanmasını sağlayan endüstri yönergeleri ile evcil hayvan maması üreticileri, bu gereksinimleri aşmayı ve hayvana sağlanan faydaları optimize etme arayışında biyoyararlanımı desteklemeyi amaçlamaktadır. Sahiplerine sunulan geniş bir ürün yelpazesiyle, insan pazarındaki trendlerin kesişimi, ürün farklılaşmasına yardımcı olmak için benzersiz satış noktaları ve yeni özellikler sağlar. Buna ek olarak, insan beslenmesinden elde edilen araştırma bulgularının genellikle köpekler ve kedilerle aktarılabilir bağlantıları vardır ve bu türler arası bilgi, evcil hayvan gıda endüstrisi tarafından uygulanacak teknolojik ve işleme ilerlemelerinin uygulanmasına izin verir ve nihayetinde evcil hayvanlara yüksek kaliteli ürünler sağlar. evcil hayvanların sağlığına ve refahına yardımcı olmak.

1. FEDIAF. Eksiksiz ve Tamamlayıcı Yönergeler için Beslenme Yönergeleri. 1-98 (2021).
2. Buff, PR, Carter, RA, Kersey, JH & Bauer, JE Doğal Evcil Hayvan Maması: Doğal Diyetlerin Gözden Geçirilmesi ve Köpek ve Kedi Fizyolojisi Üzerindeki Etkileri. J. Animasyon. bilim 92, 3781–3791 (2014).
3. Hutchinson, D., Freeman, LM, Schreiner, KE & Terkla, DG Kıdemli Köpeklerin Beslenme Gereksinimleri Hakkında Görüş Araştırması ve Kıdemli Köpekler için Ticari Olarak Mevcut Diyetlerin Besin Profillerinin Analizi. Int. J. Uygulama Araş. Veteriner. Med. 9, 68-79 (2009).
4. Pérez-Camargo, G. Kedi Beslenmesi: Eskide Yeni Ne Var? Karşılık ver. Devam. eğitim Pratik yapın. Veteriner. 26, 5-10 (2004).
5. FEDIAF. FEDIAF Bilimsel Danışma Kurulu Bildirimi Yaşlı Köpeklerin Beslenmesi. https://fediaf.org/press-releases/2151-how-to-feed-a-senior-dog.html (2017).
6. Laflamme, Yaşlanan Kedi ve Köpekler İçin DP Beslenmesi ve Vücut Kondisyonunun Önemi. Veteriner. Klinik. Kuzey Am. – Küçük Animasyon. Pratik yapın. 35, 713–742 (2005).
7. Elliott, DA Köpeklerde ve Kedilerde Kronik Böbrek Hastalığının Beslenme Yönetimi. Veteriner. Klinik. Kuzey Am. – Küçük Animasyon. Pratik yapın. 36, 1377-1384 (2006).
8. Golder, C., Weemhoff, JL & Jewell, DE Kedileri, Köpeklere Göre Protein Sindirilebilirliğini Artırdı ve Diyetle Protein Alımının Hayvansal Kaynaklardan Bitki Kaynaklarına Geçmesiyle Protein Emme Yeteneklerini İyileştirdi. Hayvanlar 10, 1–11 (2020).
9. Brown, WY, Vanselow, BA, Redman, AJ & Pluske, JR Sprint Yarışı Kızak Köpeklerinde Deneysel Bir Etsiz Diyet Sürdürülen Hematolojik Karakteristikler. Br. J. Nutr. 102, 1318-1323 (2009).
10. Dodd, SAS, Cave, NJ, Adolphe, JL, Shoveller, AK & Verbrugghe, A. Evcil Hayvanlar için Bitki Bazlı (Vegan) Diyetler: Evcil Hayvan Sahibinin Tutumları ve Beslenme Uygulamaları Üzerine Bir Araştırma. PLoS One 14, 1–19 (2019).
11. Vinassa, M. ve ark. İtalyan Kedi ve Köpek Sahiplerinin Evcil Hayvan Maması Kalite Özelliklerine İlişkin Algılarının Profilini Çıkarma. BMC Veteriner. Araş. 16, 1–10 (2020).