Hversu rökstuðningur sem krafist er fyrir hagnýtar kröfur fer eftir því hvort fullyrðingin geti talist „almenn“ eða „nýjung“. Fyrir „efniskröfur“ mun rökstuðningur ráðast af því hvort krafan er gerð fyrir meiriháttar eða minni hluta uppskriftarinnar. (FEDIAF, 2018). Nauðsynlegt er að rökstyðja að varan stuðli að jákvæðum áhrifum til að gera hagnýta fullyrðingu. Efnið sem stuðlar að jákvæðu áhrifunum verður einnig að vera til staðar í gæludýrafóðrinu í nægilegu magni til að framkalla þau áhrif sem haldið er fram.

• Tegund fóðurs, td Complete eða Complete
• Tegundir eða flokkar dýra sem fóðrið er ætlað fyrir
• Nafn eða fyrirtækisheiti og heimilisfang rekstraraðila fóðurfyrirtækis sem ber ábyrgð á merkingum
• Ókeypis símanúmer eða önnur viðeigandi samskiptaleið, td netfang/vefsíða
• Tilvísunarnúmer lotu eða lotu
• Samþykkisnúmer framleiðanda (skráningarnúmer framleiðanda)
• Upplýsingar um lágmarksgeymsluþol, td „Best fyrir …“ á eftir dagsetningu sem gefur til kynna tiltekinn mánuð
• Geymsluskilyrði, td Geymið á köldum, þurrum stað
• „Gakktu úr skugga um að ferskt vatn sé alltaf til staðar“ yfirlýsing fyrir þurrar vörur
• Nettómagn gefið upp í massaeiningum
• Listi yfir fóðurefni sem varan er samsett úr, skráð í lækkandi röð eftir þyngd sem ber fyrirsögnina 'Samsetning'.
• Leiðbeiningar um rétta notkun sem gefa til kynna í hvaða tilgangi fóðrið er ætlað, þar á meðal viðeigandi fóðurmagn á dag
• Aukefni (eins og sett er fram í reglugerð 767/2009, VI. viðauka 1. kafla)
• Greinandi efnisþættir (eins og sett er fram í reglugerð 767/2009, VI. viðauka, 2. kafla)
• Ef kröfur eru til staðar ættu rökstuðningur að liggja fyrir

Reglugerð (EB) nr. 767/2009 segir „Vísindaleg rökstuðningur ætti að vera aðalþátturinn sem taka skal tillit til í þeim tilgangi að setja fram fullyrðingar.“ FBOs ættu að rökstyðja fullyrðingar, með hliðsjón af öllum sönnunargögnum og vísindalegum gögnum sem til eru. Upplýsingar sem veittar eru (þar með talið kröfur) ættu að vera skýrar, samfelldar, samkvæmar og skiljanlegar og mega ekki villa um fyrir eða blekkja kaupendur. Kaupendur eiga rétt á að koma öllum tjónatengdum efasemdum og fyrirspurnum á framfæri við lögbær yfirvöld. Ef komist er að þeirri niðurstöðu að fullyrðing sé ekki nægjanlega rökstudd telst merking vörunnar villandi.

Rökstyðja kröfur

Allar kröfur verða að vera rökstuddar og sannanlegar til að vernda kaupanda gegn röngum fullyrðingum. Hversu rökstuðningur fer eftir því hvers konar fullyrðingu er sett fram. Vel rökstuddar fullyrðingar munu gera FBO kleift að bjóða gæludýrum og eigendum betri ávinning og hvetja til áframhaldandi fjárfestingar. Fyrir „nýjungar“ eða ekki vel viðurkenndar fullyrðingar/viðurkenndar fullyrðingar ættu rökstuðningur að liggja fyrir í skjölum sem samanstanda af vísindalegum sönnunargögnum sem geta verið fyrirliggjandi vísindarit, birtar eða óbirtar nýjar rannsóknir. Rökstuðningsskjöl ættu að vera vel uppbyggð, skýra sig sjálf og nægilega ítarleg. Vísindaleg lykilgögn verða að fylgja með og auðvelt er að sannreyna réttmæti fullyrðingarinnar. Framleiðendur ættu að endurskoða rökstuðning fullyrðinga til að ganga úr skugga um hvort ný vísindi hafi þróast eða hvort einhverjar breytingar hafi orðið sem gætu haft áhrif á réttmæti.

Rökstuðningur hjálpar til við að réttlæta notkun krafna og stjórna því hvaða kröfur eru notaðar. Ef FBO getur ekki rökstutt kröfu ætti ekki að nota hana. Þetta ætti að hjálpa til við að draga úr hættu á villandi fullyrðingum og villandi og ranglega upplýsa kaupendur. Rökstuðningur leyfir einnig sanngjarnan og sameiginlegan grundvöll í gæludýrafóðuriðnaðinum. Vísindagögn eru víða aðgengileg, sem veitir FBO tækifæri til að þróa rökstuðning til að gera svipaðar fullyrðingar við keppinauta sína. Notkun fullyrðinga sem eru vel rökstuddar og sannaðar getur gagnast FBO. Ef kaupendur finna tengsl á milli fullyrðinga á pakkningu og sýnilegra, jákvæðra áhrifa á gæludýr þeirra vita þeir að varan er áhrifarík. Þetta getur ýtt undir jákvætt samband milli kaupenda og FBO, þar sem FBO verður virtur og áreiðanlegur. Þetta gæti skapað vörumerkishollustu enn frekar. Schleicher og félagar greindu frá því að gæludýraeigendur séu „vörumerkjahollari“ við gæludýrafóður en vörumerki sem notuð eru fyrir mat þeirra (Schleicher, 2019).