Τα γατάκια απαιτούν συγκεκριμένη διατροφή;
Τα γατάκια έχουν πολλά να κάνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς γενικά θεωρούνται ότι έχουν αναπτυχθεί πλήρως σε ηλικία 8-12 μηνών. Καθώς τα γατάκια μεγαλώνουν και αναπτύσσονται γρήγορα, έχουν διαφορετικές διατροφικές απαιτήσεις σε ενήλικες γάτες. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι ικανοποιούνται οι ειδικές διατροφικές τους ανάγκες για την υποστήριξη της υγιούς ανάπτυξης. Η ταχεία διατροφή ενηλίκων μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξή τους και να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμα προβλήματα σε όλη τη ζωή.
Τις πρώτες εβδομάδες μετά τη γέννηση, τα γατάκια θα βασίζονται στο γάλα της μητέρας τους για να αποκτήσουν την απαραίτητη διατροφή τους. Ωστόσο, γύρω στις 3-4 εβδομάδες, οι διατροφικές απαιτήσεις ενός γατάκι αρχίζουν να αλλάζουν. Η παραγωγή γάλακτος της μητέρας τους μειώνεται φυσικά ενώ μειώνεται επίσης η ικανότητα των γατών να αφομοιώνουν τη λακτόζη. Από αυτό το σημείο, είναι σημαντικό να ξεκινήσετε τη διαδικασία απογαλακτισμού για να εισαγάγετε σταδιακά μια πλήρως ισορροπημένη και πλήρη διατροφή για γατάκια ειδικά σχεδιασμένη για να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες των γατάκια.
Πρωτεΐνη για την ανάπτυξη
Ως σαρκοφάγα ζώα, οι γάτες χρειάζονται φυσικά πολύ υψηλότερο επίπεδο πρωτεΐνης από τους σκύλους. Τα γατάκια, ωστόσο, απαιτούν ακόμη περισσότερη πρωτεΐνη από τα ενήλικα ομόλογά τους, με ελάχιστο συνιστώμενο επίπεδο 28g/100g ξηράς ουσίας (DM) κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, το οποίο στη συνέχεια μειώνεται σε μια ελάχιστη απαίτηση των 25g/100g DM κατά τη διάρκεια της συντήρησης ενηλίκων1.
Οι πρωτεΐνες αποτελούνται από αμινοξέα, τα οποία αποτελούν σημαντικά δομικά στοιχεία των μυών, του δέρματος, των μαλλιών, του σκελετού και άλλων ιστών στο σώμα. Μαζί με υψηλότερη απαίτηση πρωτεΐνης, τα γατάκια έχουν επίσης υψηλότερη απαίτηση για έναν αριθμό βασικών αμινοξέων σε σύγκριση με τις ενήλικες γάτες. Μελέτες έχουν δείξει ότι μια ανεπάρκεια σε απαραίτητα αμινοξέα προκάλεσε στα γατάκια να χάσουν βάρος2, κάτι που φυσικά είναι δυσμενές κατά την ανάπτυξη. Αυτό συμβαίνει επειδή τα απαραίτητα αμινοξέα δεν μπορούν να συντεθούν από το ζώο και επομένως πρέπει να υπάρχουν στη διατροφή. Αντιστρόφως, έχει επίσης αποδειχθεί ότι τα υπερβολικά επίπεδα αργινίνης, μεθειονίνης και τρυπτοφάνης μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση του ρυθμού ανάπτυξης και της πρόσληψης τροφής3,4. Επομένως, αυτά τα θρεπτικά συστατικά έχουν τα μέγιστα θρεπτικά επίπεδα (αργινίνη 3.5 g/100 g DM, μεθειονίνη 1.4 g/100 g DM, τρυπτοφάνη 1.7 g/100 g DM)1 να στηρίξει την ανάπτυξη.
Τα γατάκια (και οι ενήλικες γάτες) δεν μπορούν να συνθέσουν ταυρίνη από άλλα αμινοξέα και έτσι πρέπει να παρέχεται στη διατροφή για να διασφαλιστεί η υγιής ανάπτυξη και η φυσιολογική νευρωνική και οπτική ανάπτυξη.
Απαραίτητα λιπαρά οξέα για ουσιαστική ανάπτυξη
Τα διαιτητικά λίπη παρέχουν την πιο συγκεντρωμένη πηγή ενέργειας σε μια ισορροπημένη διατροφή για γατάκια, βοηθώντας στην ικανοποίηση των αυξημένων ενεργειακών τους απαιτήσεων κατά την ταχεία ανάπτυξη. Εκτός από την παροχή ενέργειας, οι πηγές λίπους στη διατροφή παρέχουν επίσης απαραίτητα λιπαρά οξέα (EFAs). Η ουσιαστική φύση του λιπαρού οξέος οφείλεται κυρίως στην αδυναμία ενός ζώου να συνθέσει επαρκείς ποσότητες στο σώμα για να καλύψει τις ανάγκες του, γι 'αυτό πρέπει να υπάρχουν στη διατροφή. Ωστόσο, οι EFA διαθέτουν επίσης σημαντικά λειτουργικά και δομικά χαρακτηριστικά που παίζουν ζωτικό ρόλο στην υποστήριξη της υγιούς ανάπτυξης και λειτουργίας του σώματος, τα οποία συμβάλλουν επίσης στην ουσιαστική τους φύση.5
Για τα γατάκια/γάτες, όπως και για άλλα θηλαστικά, τα απαραίτητα λιπαρά οξέα ανήκουν στις οικογένειες ωμέγα-3 και ωμέγα-6.
Ωμέγα-6 EFAs
Τα ωμέγα-6 EFA είναι λινολεϊκό οξύ (LA) και αραχιδονικό οξύ (AA). Το LA βρίσκεται συνήθως σε συστατικά φυτικής προέλευσης (π.χ. καλαμποκέλαιο, έλαιο από κρόκο), ενώ το ΑΑ παρατηρείται συχνότερα στα ζωικά λίπη 6Ε Τόσο το LA όσο και το AA είναι βασικά συστατικά των κυτταρικών μεμβρανών, που λειτουργούν για τη διατήρηση της σταθερότητας και της ρευστότητας της μεμβράνης. Σε αντίθεση με τα σκυλιά, οι γάτες έχουν περιορισμένη ικανότητα να μετατρέπουν το LA σε ΑΑ και ως εκ τούτου απαιτούν μια δίαιτα που μπορεί να τους παρέχει και τα δύο αυτά λιπαρά οξέα για την πρόληψη της ανεπάρκειας.
Ελλείψει διαιτητικών LA και AA, τα σημάδια ανεπάρκειας στα γατάκια περιλαμβάνουν λήθαργο, καθυστερημένη ανάπτυξη, τραχιά, ξηρά παλτά με πιτυρίδα και δερματικές βλάβες 7Ε Η συμπλήρωση μιας δίαιτας με έλλειψη EFA με έλαιο από κρόκο (ως πηγή LA) ήταν σε θέση να αποτρέψει την ανάπτυξη κακής κατάστασης του δέρματος και του τριχώματος και απώλεια νερού μέσω του δέρματος, με την αμελητέα μετατροπή του LA σε AA να επιδεικνύει συγκεκριμένες λειτουργίες του LA ως EFA ανεξάρτητο από AA 8.
Περαιτέρω μελέτες σε γάτες που έλαβαν δίαιτες που περιείχαν επαρκές LA αλλά είχαν ανεπάρκεια ΑΑ έδειξαν αναπαραγωγική ανεπάρκεια και μειωμένη συσσώρευση αιμοπεταλίων, τα οποία θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με την προσθήκη ΑΑ 9, 10Ε Ένα σημαντικό σημείο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι ο αντίκτυπος της διατροφής στην ανάπτυξη και την υγεία ενός γατάκι ξεκινά πριν από τη γέννηση και επισημαίνεται η σημασία της παροχής επαρκών επιπέδων EFAs, ειδικά ΑΑ, στη διατροφή της μητέρας κατά τη διάρκεια της κύησης και της γαλουχίας. Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής και της ανάπτυξης, συνιστάται ένα ελάχιστο επίπεδο 20 mg/100g DM, το οποίο είναι σημαντικά υψηλότερο από το συνιστώμενο επίπεδο για ενήλικες γάτες (6 mg/100g DM)1.
Αυτές οι μελέτες υποδεικνύουν ότι το LA είναι απαραίτητο για λειτουργίες όπως η ανάπτυξη, η μεταφορά λιπιδίων, η φυσιολογική κατάσταση του δέρματος και του τριχώματος και η διατήρηση του φραγμού της επιδερμικής διαπερατότητας, ενώ η ΑΑ απαιτείται για λειτουργίες που εξαρτώνται από τον σχηματισμό εικοσανοειδών, όπως η αναπαραγωγή και η συσσώρευση αιμοπεταλίων 11.
Ωμέγα-3 EFAs
Τα ωμέγα-3 EFAs είναι το άλφα-λινολενικό οξύ (ALA), το εικοσαπεντανοϊκό οξύ (EPA) και το δοκοσαεξανοϊκό οξύ (DHA). Το EPA και το DHA βρίσκονται γενικά πιο άφθονα σε θαλάσσιες πηγές, όπως τα φύκια και το φυτοπλαγκτόν, καθώς και στα ψάρια που τα τρώνε, ενώ το ALA βρίσκεται περισσότερο στα φυτικά έλαια (π.χ. λιναρόσπορο (λιναρόσπορο), σογιέλαιο) 6.
Το EPA είναι ένας πρόδρομος του DHA και μπορεί επίσης να ενσωματωθεί στις κυτταρικές μεμβράνες, από όπου μπορεί να απελευθερωθεί και να μετατραπεί σε εικοσανοειδή, τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στις ανοσολογικές και φλεγμονώδεις αντιδράσεις. Είναι σημαντικό ότι τα εικοσανοειδή που προέρχονται από EPA είναι διαφορετικά από αυτά που παράγονται από ΑΑ και σχετίζονται περισσότερο με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες σε αντίθεση με τις φλεγμονώδεις ιδιότητες των εικοσανοειδών που προέρχονται από ΑΑ12.
Αναγνωρίζεται ότι το DHA είναι ζωτικής σημασίας για την υποστήριξη της σωστής ανάπτυξης του εγκεφάλου και του ιστού του αμφιβληστροειδούς13Ε Γατάκια από μητέρες που τρέφονταν σχετικά χαμηλά επίπεδα ALA (από καλαμποκέλαιο) κατάφεραν να μετατρέψουν το ALA σε EPA και DHA στο ήπαρ και να συσσωρεύσουν υψηλότερα επίπεδα DHA στον εγκέφαλο και τον αμφιβληστροειδή ιστό σε σύγκριση με το ήπαρ. Ωστόσο, τα επίπεδα ALA που παρέχονται στη διατροφή της μητέρας και στη συνέχεια στα γατάκια φάνηκαν να είναι λιγότερο από τα βέλτιστα όσον αφορά την επίτευξη επιπέδων DHA για να υποστηρίξουν τη σωστή ανάπτυξη νευρικής και οπτικής ανάπτυξης. Οι ηχογραφήσεις του ηλεκτροτετινογράμματος, που χρησιμοποιήθηκαν ως μέτρο της λειτουργίας του αμφιβληστροειδούς και των νευρωνικών κυττάρων, ήταν μειωμένες σε γατάκια που τρέφονταν με δίαιτες που περιείχαν καλαμποκέλαιο ως την κύρια πηγή EFA (ALA) σε σύγκριση με τα γατάκια που τρέφονταν με δίαιτες που περιείχαν προ-σχηματισμένο DHA14Ε Εάν το DHA είναι ανεπαρκές κατά την πρώιμη ανάπτυξη, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια νευρωνικής απόδοσης και μειωμένη οπτική οξύτητα.
Δεδομένου ότι δεν έχει καθοριστεί διαιτητική απαίτηση για EPA και DHA σε ενήλικες γάτες, είναι σημαντικό να επιλέξετε μια διατροφή που έχει διαμορφωθεί για γατάκια για να διασφαλιστεί ότι παρέχεται το ελάχιστο επίπεδο 0.01g/100g DM EPA+DHA κατά τη φάση ανάπτυξης για γατάκια.1
Ορυκτά και βιταμίνες
Υπάρχει πληθώρα μετάλλων και βιταμινών που απαιτούν οι γάτες για να διατηρήσουν την υγεία τους. Ωστόσο, μερικά από τα πιο σημαντικά κατά την ανάπτυξη είναι το ασβέστιο (Ca), ο φώσφορος (P) και η βιταμίνη D, καθώς αυτά έχουν βασικό ρόλο στην ανάπτυξη του σκελετού 15Ε Η ανεπαρκής ή μη ισορροπημένη διατροφική παροχή αυτών των θρεπτικών συστατικών μπορεί να έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία οδηγώντας σε μακροπρόθεσμα προβλήματα καθ 'όλη τη διάρκεια ζωής του ζώου.
Τα γατάκια χρειάζονται περισσότερο ασβέστιο και φώσφορο από τις ενήλικες γάτες για να υποστηρίξουν την ανάπτυξη και ανάπτυξη των οστών και των δοντιών τους. Συνιστάται τα γατάκια να απαιτούν τουλάχιστον 1g/100g DM Ca στη διατροφή τους και 0.84g/100g DM P, σε σύγκριση με τις ενήλικες γάτες που χρειάζονται μόνο 0.4g/100g DM Ca και 0.26g/100g DM P μία φορά πλήρως μεγαλωμένος. Όχι μόνο το επίπεδο αυτών των μετάλλων στη διατροφή είναι σημαντικό, αλλά και η αναλογία στην οποία παρέχονται. Για γατάκια, συνιστάται ότι αυτό δεν πρέπει να είναι υψηλότερο από 1.5: 1 (Ca: P), αλλά μπορεί να αυξηθεί σε 2: 1 σε δίαιτες για ενήλικες γάτες 1.
Η βιταμίνη D είναι επίσης ένα βασικό θρεπτικό συστατικό για τις γάτες καθώς λειτουργεί για να διασφαλίσει ότι το σώμα απορροφά επαρκή επίπεδα ασβεστίου και φωσφόρου. Τα γατάκια πρέπει να λαμβάνουν τουλάχιστον 28IU/100g DM στη διατροφή τους, κάτι που είναι ελαφρώς μεγαλύτερο από την ελάχιστη απαίτηση των ενηλίκων στα 25IU/100g DM 1Ε Η έλλειψη βιταμίνης D ή χαμηλά επίπεδα Ca και P μπορεί να οδηγήσει σε κατάγματα λόγω μειωμένης μεταλλοποίησης των οστικών και οστικών παραμορφώσεων (π.χ. ραχίτιδα), οδηγώντας σε επώδυνες μακροπρόθεσμες καταστάσεις.
αναφορές
- Διατροφικές οδηγίες για πλήρη και συμπληρωματική τροφή για κατοικίδια για γάτες και σκύλους. (2020).
- Rogers, QR and Morris, JG (1979). Βασικότητα αμινοξέων για το γατάκι που μεγαλώνει. The Journal of nutrition, 109 (4), σελ. 718-723.
- Taylor, TP, Morris, JG, Kass, PH and Rogers, QR (1997). Η αύξηση των αναλώσιμων αμινοξέων σε δίαιτες γατάκια που τρέφονται με απαραίτητα αμινοξέα με ή κάτω από την απαίτησή τους αυξάνει την απαίτηση για αργινίνη. Αμινοξέα, 13 (3-4), σελ. 257-272.
- Taylor, TP, Morris, JG, Kass, PH και Rogers, QR (1998). Η μέγιστη ανάπτυξη εμφανίζεται σε ένα ευρύ φάσμα αναλογικών απαραίτητων αμινοξέων προς ολικό άζωτο σε γατάκια. Αμινοξέα, 15 (3), σελ.221-234.
- Bauer, JJE (2008). Βασικός μεταβολισμός λιπαρών οξέων σε σκύλους και γάτες. Revista Brasileira de Zootecnia, 37 (SPE), σελ. 20-27.
- Lenox, CE (2016). Ο ρόλος των διαιτητικών λιπαρών οξέων σε σκύλους και γάτες. Today's Veterinary Practice Journal: ACVN Nutrition Notes, 6 (5), σελ. 83-90.
- Sinclair, AJ, Slattery, W., McLean, JG and Monger, EA (1981) Βασική ανεπάρκεια λιπαρών οξέων και στοιχεία για σύνθεση αραχιδονικού στη γάτα. Br J Nutr, 46, σελ. 93-96.
- MacDonald, ML, Rogers, QR and Morris, JG (1983) Ο ρόλος του λινολεϊκού ως απαραίτητο λιπαρό οξύ για τη γάτα ανεξάρτητα από τη σύνθεση αραχιδονικού. J Nutr, 113: 1422-1433.
- MacDonald ML, Rogers QR, Morris JG, Cupps PT. (1984) Επιδράσεις των ελλείψεων λινολεϊκών και αραχιδονικών στην αναπαραγωγή και σπερματογένεση στη γάτα. J Nutr. 114 (4): 719-26. DOI: 10.1093/Jn/114.4.719. PMID: 6716173.
- MacDonald ML, Rogers QR, Morris JG. (1984) Επιδράσεις της διαιτητικής ανεπάρκειας αραχιδονικού στη συσσώρευση αιμοπεταλίων γάτας. Comp Biochem Physiol C Comp Pharmacol Toxicol. 78 (1): 123-6. DOI: 10.1016/0742-8413 (84) 90057-4. PMID: 6146457.
- MacDonald, ML, Anderson, BC, Rogers, QR, Buffington, CA and Morris, JG (1984) Βασικές απαιτήσεις λιπαρών οξέων στις γάτες: Παθολογία της ανεπάρκειας των απαραίτητων λιπαρών οξέων. Am J Vet Res, 45 (7): 1310-1317.
- Calder, PC (2012) Ωμέγα-3 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα και φλεγμονώδεις διεργασίες: διατροφή ή φαρμακολογία; Br J Clin Pharmacol, 75 (3); 645-662.
- Biagi, G., Mordenti, AL and Cocchi, M. (2004). Ο ρόλος των διαιτητικών ωμέγα-3 και ωμέγα-6 απαραίτητων λιπαρών οξέων στη διατροφή των σκύλων και των γατών: μια ανασκόπηση. Progress in Nutrition, 6, σσ.97-107.
- Pawlosky, RJ, Denkins, Y., Ward, G. and Salem Jr, N. (1997). Η αύξηση του αμφιβληστροειδούς και εγκεφάλου των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων μακράς αλυσίδας στην ανάπτυξη των αιλουροειδών: τα αποτελέσματα της μητρικής διατροφής με βάση το αραβοσιτέλαιο. Το αμερικανικό περιοδικό κλινικής διατροφής, 65 (2), σελ. 465-472.
- Stockman, J., Villaverde, C. and Corbee, RJ (2021). Ασβέστιο, φώσφορος και βιταμίνη D σε σκύλους και γάτες: πέρα από τα οστά. Κτηνιατρικές Κλινικές: Πρακτική για μικρά ζώα, 51 (3), σσ. 623-634.
Δρ Adrian Hewson-Hughes
Σύμβουλος Διατροφής, Ασφάλειας των Τροφίμων και Καινοτομίας
Ο Adrian αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Sunderland με πτυχίο BSc (Hons) στη φαρμακολογία και συνέχισε να εργάζεται σε ένα εργαστήριο Πολλαπλής Σκλήρυνσης στο Ινστιτούτο Νευρολογίας του University College του Λονδίνου όπου απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα. Μετά από αρκετά χρόνια ακόμη ως «μεταδιδάκτορας» στον ακαδημαϊκό χώρο στο Πανεπιστήμια του Κέιμπριτζ και το Νότιγχαμ, εντάχθηκε στην Mars Petcare και πέρασε 14 χρόνια εργαζόμενος στην Ε&Α στο Waltham Center for Pet Nutrition. Ο Adrian οδήγησε διάφορα ερευνητικά προγράμματα σχετικά με τη γευστικότητα, τη συμπεριφορά στη διατροφή, τη διατροφή και τον μεταβολισμό τόσο σε γάτες όσο και σε σκύλους με αποτέλεσμα επιστημονικές δημοσιεύσεις, παρουσιάσεις και καινοτομίες προϊόντων. Τον Οκτώβριο του 2018, ο Adrian εντάχθηκε στην GA, ενθουσιασμένος από την ευκαιρία να υποστηρίξει τη συνεχή καινοτομία και τις επενδύσεις για τις οποίες δεσμεύεται η GA, φέρνοντας τα προϊόντα υψηλότερης ποιότητας στους Συνεργάτες μας και στα κατοικίδιά μας.
Μπορεί επίσης να σας αρέσει ...
Άρθρο γραμμένο από τον Δρ. Adrian Hewson-Hughes
Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της τεχνητής νοημοσύνης στο λιανικό εμπόριο κατοικίδιων ζώων
Μπορεί να έχετε ακούσει τα γράμματα "AI" ή "AI Technology" που χρησιμοποιούνται συχνά στα μέσα ενημέρωσης. Από το άνοιγμα του τηλεφώνου σας με Face ID έως την αλληλεπίδραση με [...]