Η παχυσαρκία ορίζεται ως η υπερβολική συσσώρευση λίπους που παρουσιάζει κίνδυνο για την υγεία. Η παχυσαρκία στα κατοικίδια είναι πλέον επίσημα αναγνωρισμένη ως ασθένεια από πολλές οργανώσεις υγείας κατοικίδιων ζώων. Μια έρευνα μεταξύ επαγγελματιών κτηνιάτρων επιβεβαίωσε ότι το 51% των σκύλων και το 44% των γατών είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, υπογραμμίζοντας ότι η παχυσαρκία είναι μια αυξανόμενη ανησυχία (PFMA, 2018). Στην ίδια έρευνα, το 100% των κτηνιάτρων δήλωσαν ότι ανησυχούν για την αύξηση της παχυσαρκίας. Ωστόσο, έρευνα μεταξύ 8,000 νοικοκυριών επιβεβαίωσε ότι το 67% των ιδιοκτητών κατοικίδιων παραδέχονται ότι δεν ανησυχούν για το βάρος των κατοικίδιων τους (PFMA, 2018, PFMA, 2019). Αυτό υποδηλώνει ότι η πλειοψηφία των ιδιοκτητών κατοικίδιων δεν γνωρίζουν τους κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με την παχυσαρκία ή δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν εάν το κατοικίδιο ζώο τους είναι υπέρβαρο.

Οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την παχυσαρκία σε γάτες και σκύλους περιλαμβάνουν μυοσκελετικές παθήσεις όπως αρθρίτιδα, καρδιακές παθήσεις, αναπνευστικές παθήσεις, σακχαρώδη διαβήτη και μειωμένο προσδόκιμο ζωής (Bland et al., 2009; Salt et al., 2019). Εκτός από τους αυξημένους κινδύνους για την υγεία, η έρευνα δείχνει ότι υπάρχει σαφής σχέση μεταξύ του ιδανικού βάρους ενός ζώου και της ποιότητας ζωής του (German et al., 2012). Η διατήρηση ενός υγιούς βάρους μπορεί να εξασφαλίσει ότι το κατοικίδιο θα παραμείνει κινητό, σωματικά ικανό να εξερευνήσει το περιβάλλον του και απαλλαγμένο από ενόχληση.

Είναι το κατοικίδιο ζώο μου υπέρβαρο;

Για να διαπιστωθεί εάν μια γάτα ή ένας σκύλος έχει το ιδανικό βάρος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα σύστημα βαθμολόγησης της κατάστασης του σώματος (BCS). Το BCS μπορεί να είναι υποκειμενικό. Ωστόσο, το σύστημα BCS 5-ακέραιων αριθμών (Πίνακας 1, Πίνακας 2) έχει δείξει καλή επαναληψιμότητα και προβλεψιμότητα μεταξύ διαφορετικών χρηστών (German et al., 2006). Σε μια κλίμακα από το 1 έως το 5, η βέλτιστη βαθμολογία για γάτες και σκύλους είναι 3 (Bjornvad et al., 2011; Chun et al., 2019). Αν και απαιτείται κάποιο επίπεδο κατανόησης, οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων μπορούν να χρησιμοποιήσουν την οπτική και φυσική εξέταση που περιγράφεται στο BCS για να προσδιορίσουν την κατάσταση του σώματος του κατοικίδιου ζώου τους.

Πίνακας 1: Οδηγός για βαθμολογίες 5 σημείων για την κατάσταση του σώματος στις γάτες (Πηγή: FEDIAF, 2020)

Πίνακας 2: Οδηγός για βαθμολογίες σώματος 5 σημείων σε σκύλους (Πηγή: FEDIAF, 2020)

Γιατί το κατοικίδιο ζώο μου είναι υπέρβαρο;

Η παχυσαρκία είναι συχνά αποτέλεσμα της αυξημένης πρόσληψης ενέργειας και της μειωμένης ενεργειακής δαπάνης. Ωστόσο, μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα του μεταβολισμού του ζώου (German, 2006; Bland et al., 2010). Άλλοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το βάρος περιλαμβάνουν:

• Φυλή και Γενετική
• Σωματική δραστηριότητα
• Ουδέτερη κατάσταση
• Σεξ
• Ηλικία
• Ασθένεια/Ιατρικές καταστάσεις
• Περιβαλλοντικοί παράγοντες

Μια μελέτη από τον Coe και τους συνεργάτες του (2019) διαπίστωσε ότι όταν ζητήθηκε από τους ιδιοκτήτες σκύλων να μετρήσουν το κατοικίδιο ζώο τους κροτίδα, οι ανακριβείς μετρήσεις κυμαίνονταν από 47% υποεκτίμηση έως 152% υπερεκτίμηση. Η υποτίμηση μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια βάρους και, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών, ενώ η υπερεκτίμηση μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση βάρους. Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χρήση ηλεκτρονικών ζυγαριών για τη μέτρηση των τροφίμων ήταν η πιο ακριβής συσκευή.

Παχυσαρκία και απώλεια βάρους κατοικίδιων: Τι πρέπει να ταΐσω το κατοικίδιο μου;

Οι θεραπευτικές θεραπείες για την παχυσαρκία περιλαμβάνουν διαιτητική διαχείριση και αυξημένη σωματική δραστηριότητα. Οι δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και φυτικές ίνες έχουν αποδειχθεί επιτυχείς στην αύξηση της ικανοποίησης και της πληρότητας (Heuberger & Wakshlag, 2011). Οι δίαιτες συμπληρωμένες με L-καρνιτίνη έχουν επίσης αποδειχθεί ότι βοηθούν στην απώλεια βάρους και λίπους σε υπέρβαρους σκύλους και γάτες (Sunvold et al., 1998; Center, 1998). Οι πλήρεις δίαιτες με τροφές για κατοικίδια μπορούν να διαμορφωθούν ειδικά για να στοχεύουν στην απώλεια βάρους, η οποία συνήθως έχει μειωμένη μεταβολιζόμενη ενέργεια (kcal) και χαμηλότερη περιεκτικότητα σε λιπαρά σε σύγκριση με τις τυπικές δίαιτες. Αυτοί οι τύποι δίαιτας διατίθενται συνήθως στο εμπόριο ως «ελαφριές» ζωοτροφές.

Το μεταβολιζόμενο ενεργειακό περιεχόμενο της ξηρής τροφής για ζώα συντροφιάς υπολογίζεται χρησιμοποιώντας έναν τυποποιημένο υπολογισμό που αναφέρεται ως προγνωστική εξίσωση τεσσάρων βημάτων του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας (NRC) (NRC, 2006). Για κατοικίδια επιρρεπή σε αύξηση βάρους, συνιστάται η χορήγηση ≤ 90 kcal ME/kg0.75 σε σκύλους και τουλάχιστον 52 kcal ME/kg0.67 στις γάτες (FEDIAF, 2020). Όταν δίνετε μια συγκεκριμένη δίαιτα για απώλεια βάρους, οι οδηγίες διατροφής για το προϊόν θα αντικατοπτρίζουν τη μείωση της απαιτούμενης πρόσληψης θερμίδων. Μπορεί να απαιτούνται προσαρμογές στις ποσότητες τροφοδοσίας καθ' όλη τη διάρκεια του προγράμματος απώλειας βάρους, ανάλογα με το μεμονωμένο κατοικίδιο ζώο. Οι οδηγοί σίτισης δεν υπολογίζουν τις πρόσθετες θερμίδες που καταναλώνονται με άλλες μορφές, όπως λιχουδιές, μασήματα, υπολείμματα τραπεζιού κ.λπ. Οι συμπληρωματικές τροφές, όπως λιχουδιές, θα πρέπει να περιορίζονται εάν το κατοικίδιο ζώο κάνει δίαιτα ή οι πρόσθετες θερμίδες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στο καθεστώς διατροφής.

Συντήρηση Βάρους

Μόλις το κατοικίδιο ζώο φτάσει στο βέλτιστο βάρος του, είναι σημαντικό να το διατηρήσετε, κάτι που μπορεί να είναι δύσκολο. Για τη διατήρηση του βάρους σε σκύλους, η ημερήσια συνιστώμενη πρόσληψη μπορεί να αυξηθεί σε 110 kcal ME/kg0.75 με την προϋπόθεση ότι ο σκύλος συμμετέχει σε μέτρια επίπεδα δραστηριότητας (1-3 ώρες/ημέρα). Για τη διατήρηση του βάρους στις γάτες, η ημερήσια συνιστώμενη πρόσληψη μπορεί να αυξηθεί σε 75 kcal ME/kg0.67 για στειρωμένες γάτες ή γάτες εσωτερικού χώρου ή 100 kcal ME/kg0.67 για ενεργές γάτες (FEDAIF, 2020). Η ημερήσια πρόσληψη μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με την κατάσταση και τον τρόπο ζωής του κάθε κατοικίδιου ζώου για να διατηρήσει το βέλτιστο βάρος του.

αναφορές

Bjornvad, CR, Nielsen, DH, Armstrong, PJ, McEvoy, F., Hoelmkjaer, KM, Jensen, KS, Pedersen, GF and Kristensen, AT (2011). Αξιολόγηση συστήματος βαθμολόγησης κατάστασης σώματος εννέα σημείων σε σωματικά αδρανείς γάτες κατοικίδιων ζώων. American Journal of Veterinary Research, 72 (4), σελ. 433–437.

Bland, IM, Guthrie-Jones, A., Taylor, RD and Hill, J. (2009). Παχυσαρκία σκύλου: συμπεριφορές και συμπεριφορές ιδιοκτητών. Προληπτική Κτηνιατρική, 92 (4), σελ.333–340.

Bland, IM, Guthrie-Jones, A., Taylor, RD and Hill, J. (2010). Παχυσαρκία σκύλων: Κτηνιατρικές πρακτικές και απόψεις ιδιοκτητών σχετικά με την αιτία και τη διαχείριση. Προληπτική Κτηνιατρική, 94 (3-4), σελ.310-315.

Κέντρο, Α.Ε. (1998). Ασφαλής απώλεια βάρους στις γάτες. Στο: Reinhart GA, Carey DP, εκδ. Πρόσφατες εξελίξεις στη διατροφή των σκύλων και των αιλουροειδών Τόμος II: Πρακτικά Συμπόσιο 1998 Iams Nutrition. Wilmington, Ohio: Orange Frazer Press, 165-181.

Chun, JL, Bang, HT, Ji, SY, Jeong, JY, Kim, M., Kim, B., Lee, SD, Lee, YK, Reddy, KE and Kim, KH (2019). Μια απλή μέθοδος για την αξιολόγηση της βαθμολογίας της κατάστασης του σώματος για τη διατήρηση του βέλτιστου σωματικού βάρους σε σκύλους. Journal of Animal Science and Technology, 61 (6), σελ.366-370.

Coe, JB, Rankovic, A., Edwards, TR and Parr, JM (2019). Η ακρίβεια του ιδιοκτήτη σκύλου μέτρησε διαφορετικούς όγκους ξηρών τροφών για σκύλους χρησιμοποιώντας τρεις διαφορετικές συσκευές μέτρησης. Veterinary Record, 185 (19), σελ.599–599.

Dantas, LM, Delgado, MM, Johnson, I. and Buffington, CT (2016). Παζλ τροφίμων για γάτες. Journal of Feline Medicine and Surgery, 18 (9), σελ. 723–732.
FEDIAF (2020). Διατροφικές οδηγίες για πλήρη και συμπληρωματική τροφή για κατοικίδια για γάτες και σκύλους. [online] Διατίθεται στη διεύθυνση: https://fediaf.org/images/FEDIAF_Nutritional_Guidelines_2020_20200917.pdf.

German, AJ (2006). Το αυξανόμενο πρόβλημα της παχυσαρκίας σε σκύλους και γάτες. The Journal of Nutrition, 136 (7), σ. 1940S- 1946S.

German, AJ, Holden, SL, Moxham, GL, Holmes, KL, Hackett, RM and Rawlings, JM (2006). Ένα απλό, αξιόπιστο εργαλείο για τους ιδιοκτήτες να αξιολογήσουν την κατάσταση του σώματος του σκύλου ή της γάτας τους. The Journal of Nutrition, 136 (7), σελ. 2031S - 2033S.

German, AJ, Holden, SL, Wiseman-Orr, ML, Reid, J., Nolan, AM, Biourge, V., & Scott, EM (2012). Η ποιότητα ζωής μειώνεται στα παχύσαρκα σκυλιά αλλά βελτιώνεται μετά την επιτυχή απώλεια βάρους. The Veterinary Journal, 192 (3), σσ. 428-434.

Heuberger, R. and Wakshlag, J. (2011). Η σχέση των προτύπων σίτισης και της παχυσαρκίας στα σκυλιά. Journal of Animal Physiology and Animal Nutrition, 95 (1), σελ.98–105.

Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας (2006). Διατροφικές απαιτήσεις για σκύλους και γάτες. Ουάσινγκτον: Τύπος των Εθνικών Ακαδημιών.

PFMA (2018). Η νέα έκθεση αποκαλύπτει αύξηση της παχυσαρκίας στα κατοικίδια ζώα και αυξημένη ανησυχία για κτηνίατρο. [online] Διατίθεται στη διεύθυνση: https://www.pfma.org.uk/news/new-report-reveals-rise-in-pet-obesity-and-heightened-veterinary-concern

PFMA (2019). PFMA Obesity Report 2019. [online] Διατίθεται στη διεύθυνση: https://www.pfma.org.uk/_assets/docs/White%20Papers/PFMA-Obesity-Report-2019.pdf
Salt, C., Morris, PJ, Wilson, D., Lund, EM and German, AJ (2019) Σύνδεση μεταξύ της διάρκειας ζωής και της κατάστασης του σώματος σε στειρωμένα σκυλιά που ανήκουν σε πελάτες. Εφημερίδα της Κτηνιατρικής Εσωτερικής Ιατρικής, 33, σελ. 89-99.

Sunvold GD, Tetrick MA, Davenport GM, Bouchard GF. (1998) Το συμπλήρωμα καρνιτίνης προάγει την απώλεια βάρους και τη μειωμένη λιπαρότητα στον σκύλο. Πρακτικά της XXIII Παγκόσμιας Ένωσης Κτηνιατρικών Μικρών Ζώων. σελ.746.